- łupieżca
- сущ.• грабитель• разбойник• ястреб* * *łupieżc|a♂, мн. И. \łupieżcaу, РВ. \łupieżcaów грабитель, разбойник+
rabuś
* * *м, мн И łupieżcy, PB łupieżcówграби́тель, разбо́йникSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
łupieżca
Смотреть что такое "łupieżca" в других словарях:
łupieżca — m odm. jak ż II, DCMs. łupieżcacy; lm M. łupieżcacy, DB. łupieżcaców daw. «ten, kto rabuje; rabuś, zdzierca» … Słownik języka polskiego
drapieżca — m odm. jak ż II, DCMs. drapieżcacy; lm M. drapieżcacy, DB. drapieżcaców 1. przestarz. → drapieżnik 2. przestarz. «rabuś, grabieżca, łupieżca, napastnik» Kraj uległ przemocy drapieżcy … Słownik języka polskiego
rabuś — m I, DB. rabuśusia; lm M. rabuśusie, DB. rabuśusiów «ten, kto rabuje, dokonuje rabunku; łupieżca, grabieżca» ∆ zool. Rabuś kokosowy «Birgus latro, krab z wysp strefy tropikalnej, długości około 30 cm; wnętrze jego jamy skrzelowej wyścieła… … Słownik języka polskiego
